Bir çocuk düşünün babasının onu severken havaya zıplatıp tutmasından ne kadar mutlu oluyordur. Hepimizin çocukları bu durumda gülücükler saçar, eğlenir, mutlu olur. O çocuk hiç yere düşeceğini düşünmez çünkü onu yere düşürmeden sevecek ağlamasına, yaralanmasına gönlü razı olmayacak biri vardır. O da babasıdır. Çocukta babaya karşı bir GÜVEN vardır. GÜVEN

Bir belde de köylüler yağmur yağmadığı için ekinlerinin yeşermemesi, yeteri kadar büyümemesi endişesi ve olası bir kuraklığa karşı rahmanı rahim ‘e (c.c)yalvarmak üzere toplanıp imam eşliğinde yağmur duasına çıkarlar içlerinden sadece birisi yanına ŞEMSİYE alır.( o inanmıştır şüphesi yoktur yağmur yağacağına) İşte onun sebebi inançtır. İNANÇ

Sonra hepimiz günün yorgunluğu ile evimize döner yemeğimizi yer rabbimizin verdikleri nimetlere şükrederiz. Çünkü rızkımızı kazanmak için tüm gün çalışmış ve yorulmuşuzdur. Sonra dinlenme faslı vardır. Ve tüm insanlar gece uykusuna yatarlar. Ama hiç birimizin yarı ölüm diye tabi edilen uykundan uyanma garantimiz yoktur. Ama yarın sabaha kalkmak işimize gitmek, ekmeğimizi kazanmak, çocuklarımızı sevip koklayıp okuluna göndermek için ümidimiz vardır. ÜMİT.